محمد حسن قدسي نيا كارشناس ارشد مديريت HSE؛ اصفهان

  

چكيده

زمينه و هدف: يكي از عوامل تاثيرگذار بر عملكرد سيستم كنترل آتشنشاني و آتش­نشان­ها، زنگ حريق است كه بر اثر استرسي سي كه در بدو اعزام آتش نشانانايجاد مينمايد  باعث تغيير در سطح آگاهي موقعيتي آتش نشانان شودو عملكرد آنها رادر صحنه­هاي مختلف حوادث تغيير دهد. اين مطالعه بيانگر ارتباط اندازه­گيري آگاهي موقعيتي به عنوان مجموعه­اي از خصيصه ­هاي شناختي با ارگونومي است و توجه به آگاهي موقعيتي براي بهبود عملكرد كاركنان يك سيستم­كاري را مورد تائيد قرار مي­دهد

روش­كار: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي مي باشد.در اين مطالعه 30 نفر از آتش نشان هاي ايستگاه هاي شهري اصفهان شركت كردند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، دستگاه فشارسنج بازويي، دستگاه پالس اكسيمترمدل(fingertip) و پرسشنامه آگاهي موقعيتي ناسا مي­باشد. در هر مرحله با مراجعه به يك ايستگاه تعداد 5 نفر از آتش نشانان در دو نوبت در مورد آزمون قرار داده شدند.

يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميانگين نمره آگاهي موقعيتي قبل و بعد از آلارم به طور معناداري تغير نكرده است . و پارامترهاي فيزيولوژيك مثل فشار خون و ضربان قلب بعد از آلارم ابه ترتيب دچار كاهش و افزايش شده اند و همچنين سابقه كاري تاثير معناداري بر نمره اگاهي موقعيتي وافزايش ضربان قلب دارد.

نتيجه گيري: با استفاده از نتايج مطالعه حاضر مي‌توان اعلام نمود كه علي رغم مطلوب بودن نتايج،  مي­توان از نتايج حاصله به منظور برنامه­ريزي در راستاي ارتقاي رضايتمندي شغلي، ايمني، حوادث و كاهش استرس شغلي.و كنترل فاكتور هاي فيزيولوژيك آتش نشانان ناشي از به صدا در آمدن زنگ حريق استفاده نمود 

 

 

 

 

 

دريافت فايل